Nadszedł listopad, a wraz z nim jeden ze stałych już punktów kalendarza imprez w naszej szkole, czyli Wieczornica. W tym roku postanowiliśmy wzmocnić w sercach wszystkich NADZIEJĘ.

                16 listopada w patio hali  Arena Przywidz odbył się spektakl pod hasłem ,, Chodź, człowieku, o nadziei coś Ci opowiem”. Widowisko rozpoczęło się dość niecodziennie, ponieważ wszystkim zgromadzonym polecono założenie przygotowanych wcześniej opasek na oczy. W zupełnej ciemności rozległy się głosy chóru, który recytując najbardziej znany fragment II cz,, Dziadów” Adama Mickiewicza: ,, Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie..” wprowadził aurę tajemniczości i zaciekawienia wśród widzów. Kiedy ogranicza się działanie jednego ze zmysłów, potęgują się bodźce odbierane przez pozostałe, więc wyżej wymieniony efekt nietrudno było osiągnąć. Po wysłuchaniu przesłań każdego z fantastycznych bohaterów dzieła Mickiewicza i zdjęciu opasek, wszyscy goście zostali poczęstowani faworkami. Wtedy rozpoczęła się dalsza część widowiska, które przeprowadziło publiczność przez chyba wszystkie przejawy uczuć i emocji. Uczniowie klas III a, III b, III c,  II a gimnazjum oraz VII b i VI a szkoły podstawowej pokazali prawdziwy obraz dzisiejszego świata, który nas otacza, w którym, niestety, spotykamy się z obojętnością, egoizmem, znieczulicą czy wręcz nienawiścią. Wyrazili go poprzez recytację utworów znanych polskich pisarzy, śpiew oraz taniec. Jednak nie martwmy się i nie poddawajmy. W tym świecie są również tacy ludzie, którzy mają słońce w sercu i dzielą się nim z innymi, a dzieląc się, dają to, co jest najcenniejsze: dają nadzieję. I ten aspekt również pojawił się w spektaklu. Nadzieja, która ma kolor zielony jak wiosenna trawa; jest jak cudowny poranek, który przychodzi po nocy pełnej koszmarów, pozwala jaśniej patrzeć na świat, na życie, bo nadzieja pozwala żyć, więc ,, Miejcie nadzieję..nie tę lichą, marną, co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera, lecz tę niezłomną, która tkwi, jak ziarno przyszłych poświęceń w duszy bohatera”.

Widowisko było piękne i zdobyło uznanie publiczności. Po raz kolejny otrzymaliśmy gromkie brawa, a wyrazem uznania dla naszej pracy , były oklaski na stojąco.

W tym miejscu należy podkreślić duże zaangażowanie uczniów w tworzenie układów choreograficznych. Jak zwykle w tym przypadku niezawodne były: Natalia Piankowska i Zuzanna Sliżewska.  

Do naszego sukcesu przyczyniło się wiele osób, więc dziękujemy:

Pawłowi Janowiczowi za zaproszenia i afisz

Adriannie Bradtke za zielone baloniki i to coś…

Zbigniewowi Jakusz – Gostomskiemu za ……. zielone baloniki

Danucie Wrycza, Marioli Klińskiej i Hannie Łada za materiały na konieczne elementy dekoracji i  pomoc przy porządkowaniu patio po spektaklu.

Małgorzacie Cieszyńskiej za rekwizyty do przedstawienia.

 Katarzynie Sprusik – Olszewskiej  za elementy scenografii.

 Adamowi  Skirzyńskiemu za to, że przyjechał podczas urlopu, żeby pomóc w przygotowaniu sceny . Barbarze Szustak,  Zuzi i Patrycji, uczennicom  klasy VII b oraz Kołu Gospodyń Wiejskich w Przywidzu za upieczenie faworków.

Kindze,, Jagodzie” Jagodziewskiej i jej mamie Katarzynie za pomoc w scenografii i przygotowaniu kostiumów.   

Annie Zulewskiej za wypożyczenie sprzętu nagłaśniającego.

Danielowi  Strojeckiemu  i Tomaszowi Herbaszowi za instruktaż obsługi świateł.

Krzysztofowi Kowalskiemu za piękne zdjęcia.

Rodzicom uczniów biorących udział w spektaklu za odbieranie dzieci w dni prób w godzinach wieczornych i bardzo wczesnej sobotniej godzinie.

A przede wszystkim dzieciom za próby o 3 nad ranem i te od 14.30 do 19.00 oraz za ćwiczenie nas w cierpliwości J

Grażyna Bach – Żelewska

Ewa Bradtke